"Otchłań"

Otchłań 

Chcę przerwać te chore schematy

Ale nie mogę, przyciąga mnie ta otchłań.

Chcę z tym skończyć, lecz za każdym razem przegrywam tę walkę.

To mnie niszczy.

Czy ktoś mógłby mi pomóc?

Nie mówiąc, że to głupie

Że ja jestem głupia, bo wpadłam w te sidła

Które same na siebie nastawiłam.

Szamoczę się próbując uwolnić

Ale te zaciskają się coraz mocniej.

Sidła zaciśnięte na szyi, nikt nie może mi pomóc.

Nie przyznam się do tego, lepiej niech nikt o tym nie wie.

Zaczynam żyć w marzeniach, już nie na jawie.

Co ja robię ze swym życiem?

Niszczę je w zarodku.

Wstydzę się tego, nie mogę przezwyciężyć siebie.

To chore uzależnienie. Brak mi silnej woli.

Zrywam z tym, a po tygodniu wracam, niczym nałogowy palacz.

Coś mnie trzyma, nie umiem przeciąć tego masochistycznego łańcucha.

Ciągle planuję, lecz mych celów później nie wykonuję.

Zapominam i wciąż w to wpadam.

Coraz głębiej w otchłani.

Dzisiaj tego nie zrobię,

Może jutro to nadrobię?

*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*

Nie wiem co mnie natchnęło, ale oto tego efekt. W zasadzie nie wiem co to za forma pisarska, może swego rodzaju "niewiersz"? Wiem, wiem, nie mam talentu do pisania wierszy i "niewierszy", ale skoro już coś stworzyłam to pragnę się tym podzielić. Co o tym sądzisz? Napisz w komentarzu.

~Rosalinda